In Vercelli sluit ik opnieuw aan met de originele Via Francigena route.
In Italië is die veel beter bewegwijzerd en er bestaat ook een app die je de fietsroutes aanduidt. Vele stukken gaan off road....ik rijd soms uren het midden van de velden om dan enkel een klein dorpje te passeren...
De ondergrond is stenig, soms mul zand.... het doet me denken aan de talloze motorreizen in Afrika en Azië.... alleen heb ik hier niet het koppel, het vermogen waarmee ik kan spelen als de situatie wat moeilijker wordt... met de motor kan je, rechtopstaand op de pedalen, lekker driften op een stenige ondergrond zodat de keien in het rond vliegen... als je voldoende snelheid haalt voel je nauwelijks de oneffenheden in het parcours en je kijkt uit naar een diepe put om de machine een sprong te laten maken...met de fiets echter zit je in het zadel en voel je elke put... je hoort de stenen wegknappen onder je banden en krijgt nachtmerries over platte banden in the middle of nowhere...als je in een mul spoor beland zit er weinig meer op dan stevig door te duwen en het zwabberende voorwiel stevig vast te houden... gas geven en het voorwiel even van de grond halen zit er niet in....
