Om de wrange smaak van mijn bezoek aan de abdij en eigenlijk ook omdat het eieren hagelt stop ik in Wisques aan een cafeetje.
De stranger in town wordt er aangestaard als ik binnenkom. Ik bestel me een blond bier van Corbeau dat in een glas met een kraai in zijn voet wordt geserveerd. Het glas en de publiciteit voor het bier doet me denken aan het boek van Max Porter, “Verdriet is het ding met veren”, een krachtige getuigenis over verlies en het bijhorende rouwen....
Een Messenger bericht onderbreekt mijn overpeinzingen....
Comments