Vroeg in de morgen neem ik afscheid van Lukas in Canterbury. Ik vertrek met de fiets, hij neemt de trein, de ferry en daarna mijn auto, terug naar België. Het was een fantastisch begin van mijn reis en ik ben hem dankbaar dat hij me kwam uitwuiven.
It was like in the good old times.
Voor het ontbijt kreeg ik een boodschap van Veerle die me goede reis wenste. Het is haar verjaardag en Lukas en ik stuurden haar de beste wensen. Het triumviraat uit de Chips was weer even samen.
Onderweg in de groen heuvels van Kent zie ik twee stokoude machines op een erf. Ik stop even en ontmoet een paar enthousiastelingen die oude dames van meer dan 100 jaar oud mee uit nemen.
